Sunday, 30 June 2013
King of the world
I came across this great music and video on our local TV station yesterday evening. It's a local Dutch band, Anthony's Putsch, singing about "going for a ride with my mother". Not all their songs are about cycling of course, but Dutch bands often seem to sing about cycling because it's something they all do.
It's absolutely vital to get children to cycle. To encourage parents to ride with their children confidently and with a feeling of security and safety as shown in this video requires comprehensive safe conditions for cycling which are normal in the Netherlands. This is what has made cycling into a common experience which binds the nation. Why is this not normal everywhere ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Thanks David. That video brought a smile to my face and some tears to my eyes. I'm looking forward to seeing some happy faces like those on my travels.
Nice video --save for a skip in the middle. It would have fit on an album by Queen. They could have had a second bicycle song. I wonder if Queen was one of Anthony's Putsch's inspirations as far as their general sound is concerned?
Anyway, I'll replay that video along with A Day in Alkmaar (and Surrounding Areas).
Thanks for the great video!
This is what child well-being is about as nicely put by you.
A golden oldie: Paul van Vliet's 'Veilig achterop bij vader op de fiets' from 1977. So intimately recognisable for virtually all Dutch...
http://www.youtube.com/watch?v=SsmSsPNzq7Y
It's a song about an adult who now and then longs back to the time when he would be a child, 'safe, riding with my father on the back of his bicycle'.
Heck, I'll give you the entire lyrics:
Ik heb soms van die akelige dagen
Dat alles me te groot wordt en te veel
En wat ik aangehaald heb, kan ik slecht verdragen
En alles wat ik nog moet doen, dat grijpt me naar de keel
Ik word al zenuwachtig wakker
Dat wordt alleen maar erger door dat driftige gejakker
En een koffer vol verantwoordelijkheid waaraan ik me vertil
En honderdduizend dingen die ik eigenlijk niet wil
En ik moet nog zo veel doen, ik moet nog zo veel doen
Kan ik nou vandaag niet weer eens even net als toen
refrain:
Veilig achterop bij vader op de fiets
Vader weet de weg en ik weet nog van niets
Veilig achterop, ik ben niet alleen
Vader weet de weg, vader weet waarheen
Ik weet nog hoe het rook, ik weet nog hoe het was
Met m'n armen om 'm heen, m'n wang tegen z'n jas
Vader weet de weg en ik weet nog van niets
Veilig achterop bij vader op de fiets
En ik heb zo vaak een onbestemd verlangen
Een zeurderig gevoel van droevigheid
En dat verlangen dat kan dagen blijven hangen
En waar ik ga of lig of sta, ik raak het niet meer kwijt
Niks is leuk en niks is boeiend
Alles is vervelend en mateloos vermoeiend
Een lusteloze, levenloze, wezenloze heer
Die treurig zit te kijken naar de wereld en het weer
En ik moet nog zoveel doen, ik moet nog zoveel doen
Kan ik nou vandaag niet weer eens even net als toen
refrain
------
So recognisable... I have but a few handfulls of clear childhood memories, but siting on the back of my father's bike, holding his coat, leaning my cheek against it and smelling the safe smell of him... That is one of the most enduring memories, and one that I, as I've said before, share with virtually every man, woman and child in the Netherlands.
(sorry, I'm a bit nostalgic.. My dad died ten years ago and my mum passed away last november. I'm very glad to hear that your mum is healthy and hale enough to cycle with you, David!)
Thanks for your lovely comment Marion. I have heard the song before but other readers won't have.
Post a Comment